Układając składniki „Farszu” (kilka przyczynków do analizy)

Nawiasem mówiąc, „Farsz" Marcina Sendeckiego to poezja negująca język jako system, poezja traktująca język jako śmietnik leksemów, fonemów, kulturowych skojarzeń. Potrze[ba] Czytelnik może się poczuć jak Kopciuszek…